شرط عدم ازدواج مجدد از جمله شروط ضمن عقد است که برای حفظ بنیان خانواده وآرامش خاطر زوجه مطرح می شود و از جمله شروط بحث برانگیزی است که فقها در کتب حقوقی خود ذیل باب نکاح به آن اشاره کرده اند. اکثریت قریب به اتفاق فقهای متقدم وبرخی از فقهای معاصر بر بطلان این شرط نظر داده­ اند، اما در مقابل عده­ای از فقها که اکثریت آنها را فقهای معاصر تشکیل می­دهند، با تمسک به قاعده ی کلی لزوم شرط و حدیث نبوی «المومنون عند شروطهم» و روایات دال بر صحت شرط عدم ازدواج مجدد، این شرط را جایز دانسته اند.ادعای بطلان، نیازمند دلیل است که در دلایل طرفداران نظریه بطلان، دلیل قابل پذیرشی وجود ندارد و روایتی که بر بطلان شرط به طور مطلق دلالت کند، وجود ندارد و از طرفی با توجه به روایات دال بر جواز و صحت شرط، این نتیجه حاصل می­شود که شرط عدم ازدواج مجدد در صورتی که مطلق نباشد (مقید به زمان و محدود به دوران زوجیت باشد)، شرطی صحیح و لازم الوفا است و اجماعی که برخی ادعا نموده اند به فرض ثبوت آن چون محتمل المدرک است، حجت نخواهد بود.

بر گرفته از چکیده مقاله بررسی فقهی شرط عدم ازدواج مجدد در عقد نکاح- مدرسه عالی عصمتیه سمنان- مرضیه جعفرزاده سئیج- زمستان 1396