?اعمال بد ما یقیناً ما را رسوا میکند حالا چه در دنیا و چه در آخرت
#معرفت_نفس
?علمی به درد انسان میخورد و نافع است که انسان را تنها نگذارد و رفیق انسان باشد؛ یعنی به اعتقاد، اخلاق، اوصاف و به اعمال انسان کمک کند، علمِ درونی باشد و انسان را هرگز رها نکند و اثرش هم در این دنیا و هم در آخرت ظاهر شود.
? بعضی از علوم است که مرز آنها تا زمان پیری است. طب، مهندسی، دریاشناسی، آسمانشناسی و اینگونه علوم اینطور است، چون انسان وقتی مُرد، در #عالم_برزخ دیگر سخن از این علوم نیست، این علوم، علومی نیستند که در #معاد بمانند چون معلومشان آنجا نیست؛
? در نتیجه انسان باید علمی تهیه کند که معلومش آنجا باشد، این همان بیان نورانی حضرت امیر علیه السلام است که علمی #نافع است که آدم را رها نکند! اگر علم درباره ذات اقدس الهی و اسمای حسنای او بود این همیشه با انسان هست، اینطور نیست که بعد از عالم برزخ، #صمدیت و #واحدیت و #خالقیت و اسمای الهی از بین برود، معلوم این علوم آنجا هست، مفهوم و معلوم اینگونه علوم در آنجا مشهود است و علمش از حصولی به حضوری میآید نه اینکه او را رها کند.
?در دعاها میخوانیم «اللهم انی اسئلک علماً نافعا» خدایا علم نافع به ما عنایت کن، یا «أعوذ بک من علم لا ینفع» یعنی آن علمی که به درد من نمیخورد من آن را یاد نگیرم.
?یکی از بهترین علوم نافع همین #معرفت_نفس است که انسان خودش را بشناسد، که دارد چه کار میکند؟ ما خیال میکنیم کاری که کردیم تمام شد ما اگر باور کنیم که عمل، زنده است، قبل از اینکه او ما را #رسوا کند ما او را #اصلاح می کنیم، اعمال بد ما یقیناً ما را رسوا میکند حالا چه در دنیا و چه در آخرت، اگر ما #باور کنیم عمل، ما را رها نمیکند #هرگز به این فکر نیستیم که فراموشش کنیم، چون عمل زنده است و ما را فراموش نمیکند.
#درس_اخلاق
#معرفت_نفس
#آیت_الله_جوادی_آملی
?29 دیماه 95
❤️ دوستِ خدا یا دشمنِ خدا؟!
#آیت_الله_بهجت
#دوست_خوب
توصیه های تربیتی امیراالمومنین (علیه السلام) در نامه ٣١ نهج البلاغه
?اولین گام در تربیت فرزندان :
محکم نمودن اعتقادات دینی فرزندان است.
چگونه …
آموزش و یادگیری قران همراه با تفسیر ؛ برای درک بهتر معارف و حقایق پنهانی آن
و یادگیری اصول اعتقادی و احکام شرعی و شناخت بایدها و نبایدهای دین سپس آگاه سازی از عقاید باطله و شبهّات رایج.
” بدان امید بستم که خداوند تو را به رستگارى توفیق دهد و تو را راه راست هدایت نماید. پس به کار بستن این وصیتم را به تو سفارش مى کنم. “
✅در این قسمت امام ابراز امیدواری می کند که وصایای او در فرزندش کاملا موثر گردد.
✅از این تعبیر امام
” فَعَهِدْتُ إِلَیْکَ وَصِیَّتِی هَذِهِ “
استفاده میشود که آنچه در قسمت های قبلی این نامه آمده در واقع جنبه مقدماتی داشته است و هدف این بوده که فرزند خود را کاملا برای پذیرش وصایای اصلی که در ادامه نامه می آید آماده سازد تا نتیجه مطلوب حاصل شود.
?ادامه دارد …
#درمحضرنهج_البلاغه
حکمت چهل و یکم
موضوع: بیمارى و ریزش گناهان
لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِی عِلَّةٍ اعْتَلَّهَا:
و قال علیه السلام جَعَلَ اللَّهُ مَا کَانَ مِنْ شَکْوَاکَ حَطّاً لِسَیِّئَاتِکَ، فَإِنَّ الْمَرَضَ لَاأَجْرَ فِیهِ، وَلَکِنَّهُ یَحُطُّ السَّیِّئَاتِ، وَیَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ. وَإِنَّمَا الْأَجْرُ فِی الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ، وَالْعَمَلِ بِالْأَیْدِی وَالْأَقْدَامِ، وَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ یُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّیَّةِ وَالسَّرِیرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ.
امام علیه السلام هنگامى که یکى از یاران خود را بیمار مىبیند (ضمن احوالپرسى) به او مىفرماید:
«خداوند این درد و بیمارى تو را سبب ریزش گناهانت قرار داد، زیرا بیمارى پاداشى در آن نیست؛ ولى گناهان را مىریزد همچون ریزش برگ درختان، اجر و پاداش، تنها در گفتار به زبان و عمل با دست و قدم (و اعض ا) است و خداوند سبحان کسانى را از بندگانش که بخواهد (و لایق بداند)، به موجب صدق نیت و پاکى باطن (نیز) داخل بهشت مىکند.
پیام ها:
1-. این بشارت بزرگى بود که امام علیه السلام به آن یار بیمار داد و روحیه اى را که بیمار براى مبارزه با مرض باید پیدا کند در او دمید.
2-درد و رنجها و بلاها و حوادث ناگوار فلسفه ها ی متعددى دارد:
1-2 آمرزش گناهان
2-2 انسان در حال بیمارى توجه خاصى به خدا پیدا مىکند
2-3گاه به یاد مرگ مىافتد و از گناهان خود توبه مىکند
3-پاداش مربوط به عمل است؛ ولى یک بیمارى ناخواسته که به انسان عارض مىشود کارى نیست که او انجام داده باشد تا خداوند اجر و پاداشى براى او قرار دهد.
4- نیت و اراده، عملى است باطنى که در بسیارى از روایات براى آن پاداش ذکر شده است.
5- سریره صالح و باطن نیکو نیز مولود اعمال صالحى است که در گذشته انجام داده و آن هم داراى پاداش نیک است.
نکته :فرق میان عوض با اجر و پاداش :
یکى مربوط به فعل خدا است و دیگرى مربوط به فعل بندگان خدا.