ِبسمِ اللّه اَلرَّحمنِ اَلرَحيم
أَللَّهُمَّ ارْزُقْنَا رِزْقاً حَلَالاً طَیِّباَ وَاسِعَاً ، أَللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِنَ الشَّاکِریِنَ ، اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین؛ اََلحَمدُلِّلهِ اَلَّذي يَخلُقُ وَلا يُخلَق؛ وَيَرزُقُ وَلا يُرزَق؛ يُطعِمُ وَلا يُطعَم ؛ زادَاَللّهُ النَعَم َ؛ دَفَعَ اَللّه اَلنَقَم ؛ بِحَقِّ سَيِّدِالعَرَبِ وَاَلعَجَم ؛ هَنيأً لِلا کِلينِ ؛ وَبَرَکةً لِلباذِلينِ ؛ صِحََّةً لِلجالِسين ؛ وَشَفاءً لِمَرضَي اَلمُومِنينَ وَاَلمومِنات ؛ وَسَلامَةً لِسَفَرِاَلمُسافِرينِ ؛ وَمَغفِرَةً لِاَمواتِ اَلحاضِرينِ ؛ سيِّما اَمواتِ صاحِبِ اَلاطعِمَة وَاَلاشرِبة ؛ اَللّهُمَّ طَيِّب تُرابَهُم وَيَسِّر حِسابَهُم وَاَحشُر هُم مَعَ اَلائمه َ اَلمَعصومين عَلَيهِمُ الَسَّلام ؛ اَللّهُمَّ اَجعَل قَبرَهُم رَوضَةَ مِن رِياضِ اَلجَنَّة وَلا تَجعَل قَبرَهُم حُفرَةِ مِن حُفَرِالنِيرانِ ؛ بِحَقِّ القُرانِ وَ بِحَقِّ سورَةِ المُبارَکَةِ الفا تَحةَ وَالاِخلاصِ وَاَلصَّلَوات.
دعاى خاصى براى سفره از معصومين(ع) وارد نشده است. حمد و شكر خداوند را به جاى آوردن بعد از غذا مستحب است. خواندن اين دعا مرسوم است. گرچه دليلى براى آن و يا اين كه حتما اين دعا را بايد خواند وجود ندارد.
دعای فارسی
الهی که این سفره معمور باد همیشه پر از برکت وسور باد
هر آنکس که شد بانی این طعام دل و جان او منبع نور باد
بلا و بلیات و چشم حسود از این سفره و صاحبش دور باد
الهی به این سفره برکت بده به این مائده شکر نعمت بده
همه شاد گردیم در این زندگی به بانی این سفره رحمت بده
به مهمان و کدبانو و میزبان تن سالم و شأن و شوکت بده
نصیب همه دوستان علی (ع) ز حق سفره خیر قسمت بده
الهی به روز جزا بهر ما طعام بهشتی ز جنت بده
