بسم الله الرحمن الرحیم.

با عرض سلام و آرزوی قبولی عبادات و عزاداری ها.

خواهران عزیز فارغ التحصیل و فعالی که علاقه دارند با کانون دانش آموختگان همکاری داشته باشند،لطفا در قسمت نظرات این پست،مشخصات خود را با دقت در قالب پاسخ به سوالات زیر در اختیار کانون قرار دهند.

“نام و نام خانوادگی:

سن:

وضعیت تاهل:

تحصیلات(حوزوی و کلاسیک):

سال فارغ التحصیلی:

خلاصه ای از فعالیت های فرهنگی یا پژوهشی:

لیستی از مهارت های فردی( کار با کامپیوتر، اینترنت، تهیه فیلم و کلیپ، عکاسی، خبرنگاری، خوشنویسی، خیاطی، نقاشی، کاریکاتور و ..):

علاقه مند به همکاری در چه بخشی هستید؟(نشریه، برد سیاسی،سیر مطالعاتی، اجرای سرود و تواشیح، برپایی نمایشگاه ،  فضاسازی مراسم و …)”

برنامه ریزی های کانون بر اساس پاسخ های شما صورت می گیرد،خواهشمند است کامل و دقیق پاسخ بفرمایید.

مشخصات خود را در بخش نظرات بنویسید.

آسمـــــان ، فرصت پرواز بلندیست ولی !

قصه اینست ، چه اندازه کبوتر باشی

شهید محسن حججی

خطاب بنده در غیر از این جلسه به همه است؛ من به همه‌ی آن هسته‌های فکری و عملیِ جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتّباً میگویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به‌قول میدان جنگ، آتش‌به‌اختیار.

البتّه در جنگ، قرارگاه مرکزی وجود دارد که دستور میدهد، امّا اگرچنانچه رابطه‌ی قرارگاه ‌قطع شد یا قرارگاه عیبی پیدا کرد، اینجا فرمانده دستورِ آتش‌به‌اختیار میدهد. خب شما افسرهای جنگ نرمید -قرار شد شما افسران جوان جنگ نرم باشید- آنجایی که احساس میکنید دستگاه مرکزی اختلالی دارد و نمیتواند درست مدیریّت کند، آنجا آتش‌به‌اختیارید؛ یعنی باید خودتان تصمیم بگیرید، فکر کنید، پیدا کنید، حرکت کنید، اقدام کنید.

گاهی اوقات انسان احساس میکند دستگاه‌های مرکزی فکر و فرهنگ و سیاست و مانند اینها دچار اختلالند، دچار تعطیلند؛ واقعاً آدم گاهی اوقات احساس میکند. حالا مثلاً فرض بفرمایید مسئله‌ی سینما، یک مسئله‌ی مهم است، [یعنی] مسئله‌ی فرهنگی مهمّی است که سینمای کشور چه جوری اداره میشود، از کجا پشتیبانی میشود -حالا پشتیبانی خارجی هم پیدا میکنند برای فیلم‌ها- اداره‌ی هنر کشور و سینما که چیز کوچکی نیست؛ مثلاً فرض کنید ده مسئله‌ی این‌جوری میشود پیدا کرد، [امّا] ناگهان می‌بینید اینکه فلان آهنگ قبل از افطار پخش بشود یا نشود، میشود مسئله‌ی اصلی؛ نامه‌نگاری میکنند! پیدا است که این دستگاه اختلال پیدا کرده که مسئله‌ی اصلی را از مسئله‌ی فرعی تشخیص نمیدهد و یک مسئله‌ی اصلاً بی‌اعتبارِ بی‌اهمّیّت فرعی را به‌عنوان یک مسئله‌ی اصلی، درشت میکنند. وقتی این‌جوری دستگاه‌های مرکزی اختلال دارند، آن‌وقت اینجا جای همان آتش‌به‌اختیاری است که عرض کردم.