عدو شود سبب خیر…

جعفر بن محمدبن اشعث از درباریان منصور دوانیقى است؛ او می گوید:
«ما هیچ‏گونه خبر و شناختى از آن‌چه مردم بدان اعتقاد داشتند نداشتیم و آن‌چه سبب معرفت ما به امامت #جعفر_بن_محمد علیهماالسلام و #شیعه شدنمان شد، این بود که منصور دوانیقى جریانی ترتیب داد تا جعفر بن محمد الصادق علیهماالسلام را در انظار عمومی خجالت زده کند، اما در نهایت خود مفتضح شد؛

وقتی نتوانست علیه حضرت کاری کند، در مجلسی به پدرم محمد بن اشعث گفت: بدان که در اهلبیت محمد صلی الله علیه وآله، در هر زمانى کسى است که از #غیب به او خبر مى ‏دهند و با او سخن می‌گویند و آن شخص امروز #جعفر_بن_محمد علیهماالسلام است.¹»

حال شما ببینید کسى که (منصور) ثروت و قدرت حکومت اسلامى را -از سرمایه فقهى امامِ حنفیه تا مال و منالِ بیت المال و حیله و تزویر بنى ‏عباس- براى خاموش کردن انوار عظمت آن حضرت استخدام نموده، اعتراف مى ‏کند که:

او مرتبط به عالم الغیبِ والشهادة است و او یگانه‌ی آن روزگار است که از #ملکوت_وجود الهام گرفته و تجلى آیهٔ:
﴿یَعْلَمُ خَآئِنَةَ الْأَعْیُنِ وَ مَا تُخْفِى الصُّدُورُ²﴾ «چشم‌هایی را که به خیانت می‌نگرد و آن‌چه را سینه‌ها پنهان می‌دارند ، می‌داند.»است؛

چنین شخصیتى، #انسان_کاملى است که با احاطه به ملک و ملکوت، #خلیفةالله‏ و #رابط بین خلق و خالق است.

1. الکافی، ج1، ص475؛ 2. غافر/19.
برگرفته از کتاب به یاد آن که مذهب حق یادگار اوست، آیت الله العظمی وحید خراسانی
#کلام_فقیه #صادقیه #امام_صادق

گزارش غم دل را مگر کنم چو امین
جدا ز خلق به محراب جمکران بی تو

رهبر معظم انقلاب حفظه الله
#شعر_مهدوی

✳️ اطاعت شاه ‌عباس از دستور مقدس اردبیلی
? آیه:
اِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا/ خدای رحمان کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، محبوب همه (دل‌ها) می‌گرداند. مریم/96

? آینه:
حکایت؛ زمانى یکى از کارگزاران دربار صفوى مورد غضب شاه ‌عباس قرار گرفت، به مقدس اردبیلى پناه برد و او نامه‌ای به وى داد تا شاه از تقصیر او بگذرد.

نامه مقدس اردبیلى به شاه‌ عباس چنین بود:
بانى ملک عاریت، عباس! بدان که چه این مرد اول ظالم بود اکنون مظلوم می ‌نماید چنانچه از تقصیر او بگذرى شاید که حق سبحانه و تعالى از پاره‌ای از تقصیرات تو بگذرد. بنده شاه ولایت، احمد اردبیلى

این از شگفت نامه‌هایی است که در آن هیچ توصیف و تعریفى از شاه نشده و مقدس اردبیلى در آن خود را از پیروان و غلامان امام على علیه‌السلام معرفى کرده است و نه از چاکران و غلامان شاه .

شاه ‌عباس با توجه به علاقه و احترامی که نسبت به مقدس اردبیلی داشت، بدون تأخیر فرمان مقدس اردبیلى را اجرا کرد و پاسخى بدین گونه نوشت:

به عرض می ‌رساند عباس خدماتى که فرموده بودید به جان منت داشته، به تقدیم رسانید که این محب را از دعاى خیر فراموش نکنید. کتبه کلب آستانه على، عباس.1

1. با اقتباس و ویراست از کتاب گلشن ابرار